راهکارهای ارایه شده در جهت بهبود وضعیت تاکسیرانی مدل شده با روش AHP (موردی در شهر اصفهان)

تاکسی ها به عنوان یکی از مدهای شبه همگانی درون شهری در حال فعالیت و سرویس دهی می باشند و به دلیل پوشش مسیرهایپرتقاضا و راحتی نسبی در مقایسه با دیگر مدهای حمل و نقلی سهم بسزایی در جابجایی مسافرین در سطح شهر اصفهان را دارند. بنابراینارزیابی عملکرد و بهبود کارایی این سامانه در شرایط کنونی بسیار حایز اهمیت می باشد. در حالیکه بخش عمده تاکسی های شهر اصفهانبا کارکرد گردشی و خطی در حال خدمات رسانی می باشند و با اعمال برخی از تخلفات در جهت سوار و پیاده کردن نامناسب مسافرین،توقف نامناسب در ایستگاه، عدم رعایت نوبت در سوار کردن مسافرین همواره باعث بی نظمی در جریان ترافیک و تحمیل تاخیر به دیگروسایل نقلیه می شود، که متقابلا کاهش سطح سرویس دهی و نارضایتی مسافرین را به دنبال دارد.لذا در این مقاله با چهار معیار اصلی در نظر گرفته شده با عناوین : بالارفتن سطح خدمت رسانی، افزایش رضایتمندی مسافران، کاهشنسبی ترافیک در سطح معابر، کاهش نسبی تخلفات شهری؛ که با کمک برداشت مشاهداتی از مجموعه رفتارهای نادرست و ناایمن انجامگرفته شده و ارایه راهکارهای که میزان تاثیرگذاری آنها با کمک روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP اولویت بندی شده است. برخیاز راهکارها عنوان شده عبارتند از: برگزاری مستمر کلاس های آموزشی، تعیین و تعریف مسیول خط، ایجاد جایگاهی مناسب در جهتتوقف، تعیین مکانی مناسب در جهت دور زدن، شماره گذاری هر تاکسی و رعایت نوبت، تفکیک مسافرین کوتاه برد و بلند برد با مسیرهایجایگزین و سوار کردن مسافر بین راهی در ایستگاه های مرتبط،که با کمک آنها می توان بهبودی در وجه و سیمای کلی سیستم تاکسیرانیایجاد کرد که متقابلا میتواند تاثیر چشمگیری در چهار معیار اصلی عنوان شده در سطح شهر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تاکسی ، رضایتمندی مسافرین ، کاهش ترافیک ، کاهش تخلفات ، AHP