تاثیر طراحی داخلی در روانشناسی انسان و محیط

در دنیای امروز می توان به خلاقیت و نوآوری نگریست، با توجه به نیاز روزافزون بشر به هماهنگی و همزیستی با محیط پیرامون، استفاده بیشتر از منابع، ارتقاء کیفیت زندگی و در نهایت دستیابی به کامیابی، آسایش و آرامش، لزوم تحول اساسی در نوع نگرش، درک مفاهیم خلاقیت، نوآوری، ایده و فرصت و استفاده از ذهن خلاق در کلیه امور زندگی بیش از پیش نمایان است. صنعت نوپای معماری داخلی در کشور ما نیز نه تنها این قاعده مستثنا نیست، بلکه مفاهیمی چون افزایش و خلق و نوآور، ایده ها در طراحی، ورود به عرصه خیال و جان بخشی به محیط پیرامونی، استفاده از امکانات و داشته های موجود در طراحی و چیدمان و اصولا نگاه هنرمندانه به مقوله معماری داخلی، در عمق بستر طراحی داخلی ریشه دوانده است. بخش اعظم عمر ما در فضاهای داخلی بناها سپری می شود. این فضاها محیطی را ایجاد می کنند که پاسخ گوی نیازهای اساسی ما نظیر نیاز به سرپناه بوده و بسیاری از فعالیت های مادرآن صورت می گیرد. از طرفی آنچه به یک بنا روح می بخشد، فضای داخلی آن است. بنابراین می توان گفت کیفیت فضای داخلی از یک طرف تاثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیت های مادر آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس، هدف طراحی داخلی، بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضا با هدف ارتقای کیفیت زندگی در آن است. معماران و طراحان شهری امروزه توجه ویژه ای به شناخت روان شناسانه رفتارهای انسان دارند، زیرا این گونه رفتارها با محیط کالبدی ارتباط تنگاتنگی دارد. آنچه روان شناسی محیطی را از سایر شاخه های روان شناسی مجزا می سازد همانا بررسی ارتباط رفتارهای متکی بر روان انسان و محیطی کالبدی است لذا توجه طراحان به بررسی روان شناختی فضاهای طراحی شده، پیوندی ناگسستنی مابین روان شناسان محیطی و آنها ایجاد کرده روش مطالعاتی در این مقاله توصیفی- تحلیلی می باشد که ماهیت محیط و مولفه های آن مورد بررسی قرار گرفته و با توجه به این که روانشناختی محیط، روانشناسی انسان و محیط پیرامونش می باشد، بر لزوم توجه به رابطه اشیا با اشیا، اشیا با انسان و انسان با انسان در طراحی داخلی تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، انسان