امکانسنجی پوستگیری کیوی با فناوری حرارتدهی پرتو مادون قرمز

استفاده از مواد شیمیایی و حجم بالای آب در پوستگیری کیوی به روش متداول قلیایی، مشکلات قابل توجهی را برای محیط زیست ایجاد کرده است. همچنین با توجه به بحران منابع آبی ایران و جهان، نیازمند جایگزین کردن فناوریهای نوینی در صنعت غذا هستیم کهبتواند مصرف آب را تا حد امکان کاهش دهد. در این پژوهش، فناوری حرارتدهی مادونقرمز به عنوان روشی نوین برای جداسازی پوست کیوی به منظور حذف آب و مواد شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. کیوی در حال چرخش با لامپ مادونقرمز حرارت داده شد. اثرات توان دستگاه (850-250 وات)، فاصله منبع پرتودهی از نمونه (70-10 میلیمتر) و مدت زمان پرتودهی (125 -45 ثانیه) بر روی عملکردپوستگیری کیوی بررسی گردید. پوستگیری قلیایی به عنوان تیمار کنترل در نظر گرفته شد. پارامترهای عملیاتی پرتودهی مادونقرمز باروش سطح پاسخ بهینهسازی گشت. حرارتدهی با توان 557 وات، فاصله 59 میلیمتر و زمان 125 ثانیه به عنوان شرایط عملیاتی بهینه به دست آمد که پاسخهای اندازهگیری شده در این شرایط شامل قابلیت پوستگیری %100 ،سهولت 7/4 ،رطوبت از دست رفته %41/0، وزن از دست رفته %44/6 و دمای سطحی C °74 بودند. کیویهای پوستگیری شده با پرتودهی مادونقرمز نسبت به نمونه کنترل به طور معناداری وزن از دست رفته و دمای سطحی پایینتری داشتند.

کلیدواژه ها:

پرتو مادونقرمز ، پوستگیری ، کیوی ، روش سطح پاسخ