بررسی تاثیر روحیه کارآفرینی و عوامل آموزش با مهارت کارآفرینی دانشجویان رشته های کشاورزی

تحقیق حاضر به منظور مدل یابی عوامل موثر در توسعه مهارت های کارآفرینی دانشجویان آموزشکده های کشاورزی کشور انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری 9907 نفر بوده است. نمونه گیری طبقه ای با انتسار متناسب و با استفاده از جدول کرجسی- مورگان 372 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن بر اساس نظر متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر با 0.88 محاسبه گردید. نتایج تجزیه تحلیل داده های تحقیق مبین آن بود که حدود (39/0 درصد) پاسخگویان میزان مهارت کارآفرینی را در سطح متوسط، (33/5 درصد) در سطح خوب، (15.5 درصد) در سطح عالی، و (11/9 درصد) مهارت کارآفرینی را در سطح ضعیف ارزیابی کردند. با توجه به میزان مهارت های کارآفرینی دانشجویان در سطح 1 درصد خطا همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری حاکی از آن است که مهمترین عامل موثر بر مهارت های کارآفرینی، عامل روحیه کارآفرینی است که ضریب مسیر آن 0/56 می باشد. عامل آموزشی نیز به میزان 0/42 در مهارت های کارآفرینی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، آموزش ، کشاورزی ، ترویج ، مهارت