اهمیت کارآفرینی در روستاها و جایگاه آن در توسعه روستایی

محور توسعه روستاها بطور سنتی کشاورزی تعریف شده است، اما محدودیت منابع طبیعی در برخی از روستاها،باعث رکود اقتصادی شده و توسعه کشاورزی به توسعه اقتصادی همه روستاهای منتج نشده است. امروزهروستاها محیط مناسبی برای رشد بخش های غیرکشاورزی و فعالیت شرکت های تولیدی و خدماتی شناخته شده است این موضوع در واقع نوعی حرکت از کسب وکارهای مبتنی بر منابع طبیعی به سمت کسب وکارهای مبتنیبر دانش است. وضعیت جامعه روستایی ایران نشان می دهد که با افزایش سطح سواد، دانش و مهارت های علمی و عملی، گرایش به اشتغال در بخش های سنتی اقتصاد کمتر شده و میل برای اشتغال در بخش های مدرن وخدماتی بیشتر است. این در حالی است که روستاهای ایران نیز همچون شهرها، مملو از فرصتهای جدید و کشف نشده هستند که کشف و بهره برداری به موقع از این فرصت ها و ایجاد کسب و کارهای جدید و رقابت پذیر میتواند مزایای اقتصادی چشمگیری به همراه آورد. در این مقاله سعی شده است با بررسی ویژگی های جامعه روستایی ایران و گرایش های موجود و در حال شکل گیری، زمینه ها و فرصت های جدید اشتغال احصاء و راهکارهای توسعه و بالفعل شدن آنها با استفاده از توان و نیروی تخصصی جدید پیشنهاد گردد. به عبارت دیگرسوال اصلی این است که با توجه به ویژگی های جمعیتی روستاهای ایران و تحول اتفاق افتاده در کیفیت نیروها، بویژه با توسعه آموزش عالی، چگونه می توان در کنار مشاغل سنتی، مشاغل جدید و مدرن و رقابت پذیر متناسببا شرایط جدید ایجاد کرد؟ و برای تحقق این مشاغل چه شرایطی باید تحقق پیدا کند؟ برای پاسخ به این سوالات ویژگی های جمعیتی روستایی ایران شناخته شده و در نهایت با توجه به ظرفیت ها و ویژگ یهای جدید جمعیتی، پیشنهادات ارائه گردیده است. بر اساس نتایج تحقیق توسعه فرصت های اشتغال در بخش کشاورزی و دامداری با تغییر ماهیت از سنتی به مدرن و نیز زمینه های جدید شغلی در بخش های صنعتی وخدماتی در سطح روستاها وجود دارد که نیازمند ساماندهی تشکیلاتی، تسهیلاتی و تقویت ساختارهای موجود می باشد