اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم هایوارد

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم هایوارد انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین ( هر کدام در غلظت های 0/5، 1 و 1/5 میلی مولار ) غوطه ور شدند و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. پس از 2 ماه انبارمانی (5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5±90 درصد ) نتایج نشان داد که کاربرد پس از برداشت پلی آمین های اسپرمیدین و پوترسین به صورت مطلوبی بر ویژگی های کیفی میوه کیوی رقم هایوارد تأثیر گذار بود و میزان تاثیر هر تیمار به نوع و غلظت پلی آمین مورد استفاده بستگی داشت. میوه های تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه کمتری داشتند و میزان اسید کل آب میوه، ویتامین ث و سفتی بافت در آن ها بیشتر بود. اسیدیته میوه های تیمار شده با شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. به طور کلی تیمار اسپرمیدین در غلظت 1/5 میلی مولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کمی و کیفی میوه ها بود.

کلیدواژه ها:

کیوی ، پلی آمین ها ، درصد کاهش وزن ، سفتی بافت ، ویتامین ث