بررسی تأثیر محلول پاشی عنصر روی بر رشد و عملکرد گیاه توت فرنگی در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی روی بر خصوصیات رویشی، عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی (Fragaria×ananassa Duch) رقم کردستان، تحت شرایط تنش شوری، آزمایشی در سال 89-1388 در شرایط کنترل شده گلخانه ای به صورت آبکشت اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی، با ساه سطح کلرید سدیم (30mM و 15، 0) و سه سطح سولفات روی ( 3g/L ئ 1/5 و 0)، با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تعداد برگ، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ و ریشه، شلخص های عملکرد، شاخص کلروفیل و میزان نسبی آب برگ در شرایط شوری کاهش و با محلول پاشی روی، به طور معنی داری افزایش یافت. میزان پرولین در برگ ها تحت تأثیر شوری و اثرات متقابل روی و شوری افزایش یافت، اما کاربرد روی بر آن بی تأثیر بود. نشت الکترولیت با افزایش غلظت کلرید سدیم، افزایش و با کاربرد روی، کاهش یافت. افزایش غلظت روی و کلرید سدیم، اسیدیته قابل تیتراسیون را افزایش داد، دیگر خصوصیات کیفی میوه، تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. براساس نتایج حاصل می توان استفاده از روی را در شرایط شوری، توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

تنش کلرید سدیم ، تغذیه برگی ، سولفات روی ، اجزای عملکرد