بررسی رابطه بین محیط گردشگری و معماری سنتی از منظر وجوه کالبدی گردشگر

کلمه محیط آن قدر استفاده دارد که تشخیص معنای آن مشکل شده است. جغرافی دانان زمین و آب و هوا، روان شناسان مردم و شخصیت فردی آن ها، جامعه شناسان سازمان های اجتماعی و فرآیندها و معماران ساختمان های و محیط های باز و منظر را محیط تعریف می کنند. گردشگری به عنوان فعالیتی اقتصادی، همچون سایر فعالیت های انسانی با پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی متعددی همراه است.از این رو شناخت ماهیت گردشگری به عنوان اساس تصمیم گیری ها در عرصه های برنامه ریزی توسعه ملی،منطقه ای تا محلی از اهمیت بالایی برخوردار است. هنر در ایران به قدمت تاریخ است و معماری از کهن ترین هنرهاست. در این مقاله سعی گردیده محیط گردشگری برای یک گردشگر از نظر معماری و پاسخ دهی آن را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

محیط ، گردشگری ، معماری سنتی ، گردشگر