بررسی روشهای قراردادی جدید نفتی IPC در توسعه صنعت نفت و گاز

انعقاد قراردادهای بالادستی صنعت نفت در ایران سابقه طولانی دارد. با ا؛از دوران صنعت نفت، اولین قرارداد بین المللی نفتی در ایارن منعقد شده و مدلهای مختلف قراردادی در جهان برای اولین بار در ایران طراحی شد و در سایر نقاط جان مورد تقلید قرار گرفته و به همجا تسری یافته است در این مطالعه سعی می شود قراردادهای مشارکت در تولید با بیع متقابل و قراردادهای جدید نفتی IPC شرح داده شوند. برای تبیین دقیق موضوع از قراردادهای بیع متقابل گازی که برای توسعه میادین گازی در فازهای 2 و 3 همچنین فازهای 4 و 5 پارس جنوبی منعقد شده و در نهایت به بهره برداری رسیده است استفده می شود سپس اطلاعات آماری و قراردادی میدان گازی پارس جنوبی ارائه می شود و در مورد قراردادهای جدید نفتی اطلاعاتی ارائه می گردد و به بیان تعدادی از ایرادات قراردادهای بیع متقابل می پردازیم و در ادامه به گفته های مسئولین کمیته بازنگری پرداخته می شود که اذعان می کنند چگونه IPC این مشکلات را حل می کند و در اخر ابهامات و نگرانی های موجود در IPC را بیان می کنیم.

کلیدواژه ها:

بیع متقابل ، قراردادهای ، IPC ، فاز 2 و 3 پارس جنوبی ، فاز 4 و 5 پارس جنوبی ، قراردادهای مشارکت در تولید