مروری بر اصول خشک کردن پاششی ترکیبات مؤثر عصاره های گیاهی

روش خشـک کردن پاشـشـی، رایج ترین روش برای تولید پودر از عصـاره گیاهان دارویی می باشد. پودر تولیدی از این عصاره ها جاذب آب بوده و همین امر، موجب چسبندگی آنها می گردد. این رفتار چسبندگی مربوط به غلظت زیاد قندها و اسیدهای آلی با جرم مولکولی کم می باشــد؛ که دارای دمای شــیشــه ای شــدن (Tg) پایینی می باشــند و در دمای اتاق به صــورت لاســتیکی یا تروپلاســـتیکی درمی آینـد؛ لـذا برای بهبود خواص فیزیکی این پودرهـا، معمولا از کربوهیدرات هایی با جرم مولکولی زیاد مانند مالتودکسـترین به عنوان مواد کمک خشک کننده (Drying aids) استفاده می شود. سیستم خشک کردن پاششی، یک فرآیند مداوم و پیوسـته است و خوراک مورد نظر میتواند محلول، دوغاب و یا حتی خمیر باشد. براساس خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خوراک، محصـول بدسـت آمده پودری متشـکل از ذرات منفرد و ذرات بهم چسبیده میباشد. مهمترین ویژگی پودر بدست آمده، یکنواختی ذرات آن اسـت، که باعث بوجودآمدن خصـوصیاتی نظیر روان بودن، حل شدن سریع، آسانی در مخلوط شدن با دیگر مواد و همچنین سهولت انجام عملیات بعدی بر روی آن میشود. گیاهانمعمولاً در صنایع مختلف به عنوان مواد خام برای عصاره گیری ترکیبات فعال، یا پیش ســازهای شــیمیایی و مهمتر از آن برای تولید عصــار ه های مایع، چای ها و پودرها به کار برده میشـوند. پودرها یا از گیاه کامل و یا از عصـاره خشک شده حاصل می گردند.عصاره های خشکی که به روش مناسبی تهیه شده باشـند مزایای متعددی نسـبت به عصاره های مایع دارند، شامل :پایداری و غلظت ترکیبات مؤثر بالاتر، سهولت استانداردسازی و کنترل کیفی که باعث افزایش ارزش محصول میگردد؛ که یکی از این روشها، خشک کردن پاششی است.

کلیدواژه ها:

خشک کردن پاششی ، عصاره های گیاهی ، کمک خشک کننده ، مالتودکسترین