بررسی چگونگی تأثیر مؤلفه های پایداری اقتصادی در طراحی معماری بازارها و بکارگیری آن در مراکز خرید امروزی

توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای حال انسان را با توجه به توانایی نسل آینده در دریافت نیازهایش مدنظر دارد. توسعه ای کیفی و متوجه کیفیات زندگی است و هدف از آن بالا بردن سطح کیفیت زندگی برای آیندگان می باشد و در سه حیطه دارای مضامین عمیقی است. 1- پایداری میحطی، 2- پایداری اقتصادی، 3- پایداری اجتماعی. که در این مقاله تأکید بر پایداری اقتصادی می باشد. در ایران بازارها مهمترین محور ارتباطی و فضای شهری بوده و در گذشته به طور معمول در امتداد مهمترین راه ها و محورهای ارتباطی که از یک دروازه شروع و تا مرکز شهر ادامه می یافت، شکل می گرفتند و شکل گیری عناصر بازار و روند توسعه ی آن معمولاً بستگی به کارکرد اصلی شهر و رشد جمعیت و رشد اقتصادی آن داشته است، لذا در این مقاله ابتدا به شناخت و بررسی پیشینه مفاهیم در راستای شناخت بازار و توسعه پایدار و به خصوص پایداری اقتصادی و بررسی تطبیقی عوامل پایداری اقتصادی در بازار پرداخته شده است و سپس به بیان مولفه ها و راهکارهای مؤثر بر افزایش پایدرای اقتصادی پرداخته شده است. اطلاعات گردآوری شده در این تحقیق بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتیجه این مطالعات نشان می دهد که در طراحی بازار، می توان گفت جایگیری در موقعیت شهری مناسب، وجود فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، ... در کالبد بازار، پدید آمدن رسته و گردآوری کالاهای مشابه در دکان های نزدیک به هم و در یک بازار با تیم و سرا، مراجعه مکرر شهروندان برای خرید، قیمت مناسب، حضور دراز مدت کسبه، وجود عمده فروشی ها و استفاده از منابع بومی و فروش اجناس بومی و ... از عوامل پایداری اقتصادی می باشد و می توان موجب ارتقاء شرایط اقتصادی بازار باشد.

کلیدواژه ها:

بازار ، پایداری ، پایداری اقتصادی