اثربخشی آموزش هوش معنوی بر هوش هیجانی و بهزیستی روانی در خانواده های معتادین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی بر هوش هیجانی و بهزیستی روانی در خانواده های معتادین بوده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش از تعدادی از خانواده های معتادین مراجعه کننده به انجمن های 12 گام شمال غرب شهر تهران تشکیل شده که از این بین 30 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفته اند. گروه آزمایش آموزش هوش معنوی را به مدت 8 جلسه دریافت نمودند. هر دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه هوش معنوی کینگ، هوش هیجانی برادبری گریوز و پرسشنامه بهزیستی روانی ریف پاسخ دادند. داده ها بوسیله آزمون کوواریانس و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش هوش معنوی بر هوش هیجانی ( و مولفه های خودآگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط ) و بهزیستی روانی ( و مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد فردی ) در خانواده های معتادین تاثیر معناداری داشته است (p<0/05)، اما آموزش هوش معنوی بر مولفه خودمختاری بهزیستی روانی تاثیر معناداری نداشته است (p<0/05). با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت آموزش هوش معنوی می تواند هوش هیجانی و بهزیستی روانی را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، بهزیستی روانی ، هوش معنوی ، هوش هیجانی