مقولات مدیریتی کاهش آسیب‏پذیری و آمادگی در برابر طوفان برف در تنکابن

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 614

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INDM08_230

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1395

چکیده مقاله:

شهرستان تنکابن در طوفان برف سال 1392 به لحاظ دریافت بیشترین عمق بارش(نزدیک به 2متر)، شرایط بحرانی و مخاطره‏آمیزی را در ارتباط با تخریب ساختمان‏ها، مسدود شدن مسیرها و قطع ارتباطات تجربه کرد. با توجه به سابقه‏ی اندک بارش‏ برف سنگین در غرب استان مازندران و استان گیلان، وقوع این پدیده در آینده نیز محتمل می‏باشد. لذا پژوهش حاضر به دنبال بررسی روند مقابله، بازتوانی(ساماندهی و بازسازی) پس از این سانحه و ارائه راهکارهای آمادگی(مدیریتی) در سوانح مشابه آتی می‏باشد. با توجه به اینکه این پژوهش در نوع خود در کشور جدید است، با اتخاذ روش تحقیق کیفی و انجام مصاحبه‏های عمیق با مسئولین و بررسی مدارک مرتبط با مقابله و بازتوانی، داده‏ها گردآوری و بر اساس روش تحلیل محتوای قیاسی، مقوله‏بندی و تحلیل شدند. به این منظور جمعا پنج بار از منطقه بازدید بعمل آمد و روند امداد تا بازسازی از نقطه نظر مسئولین ثبت و ضبط گردید. مقاله نتیجه می‏گیرد که، کاهش آسیب‏پذیری ناشی از بارش برف سنگین از طریق پیش آمادگی مقامات و مردم محلی، با استفاده از راهکارهایی ازجمله: استفاده از مراکز محلی مانند مساجد و نانوایی‏ها علاوه بر رسانه‏های جمعی مانند تلوزیون، رادیو و غیره جهت اطلاع رسانی عمومی، شناسایی نیروهای محلی متقاضی شرکت در عملیات مقابله توسط دهیاری‏ها، آموزش دهیارها و نیروهای داوطلب نزدیک به ایستگاه‏های تاسیساتی مانند پست‏های گاز، آماده‏کردن فهرستی از ماشین‏آلات بخش خصوصی مانند کشاورزان، تهیه نقشه‏ی اولویت‏بندی برف‏روبی بر اساس وجود مکان‏های مهم مانند انبار هلال احمر، قابل حصول می‏باشد.

نویسندگان

علیرضا فلاحی

استاد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

مریم وکیل باشی

کارشناس ارشد بازسازی پس از سانحه، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی