مقایسه دو روش برنامهریزی وسیله نقلیه در میزان بهرهوری ناوگان اتوبوسرانی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 586
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TTC15_359
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395
چکیده مقاله مقایسه دو روش برنامهریزی وسیله نقلیه در میزان بهرهوری ناوگان اتوبوسرانی
هدف این مقاله بررسی دو روش برنامهریزی ناوگان و مقایسه بهرهوری ناوگان اتوبوسرانی بدست آمده با این دوروش است. روش اول برنامهریزی ناوگان، که در بیشتر شهرهای کشور استفاده میشود روش ورود زودتر و خروجزودتر نامیده میشود. در این روش هر اتوبوس پس از اتمام سفر خود برای انتخاب سفر بعدی ، زودترین سفر در برنامه مسیر خود را بر میگزیند. روش دوم توسط سدر پیشنهاد شده است و با استفاده از تابع کمبود برنامه یناوگان را تعیین میکند. در این روش در هر مرحله با تولید زنجیره ای از سفرهای مرده سعی در کاهش تعداد ناوگان میشود. این کاهش تعداد ناوگان در واقع با به تعادل رساندن برنامه هر اتوبوس ایجاد میشود. برای تعیین عملکرد هر دو روش، دو برنامه زمانبندی ارایه شده و برنامه ناوگان با استفاده از دو روش بالا محاسبه شده است . نتایج نشان میدهد که روش دوم تعداد ناوگان کمتری نسبت به روش اول بدست میدهد و بهرهوری بیشتری برای اتوبوسها بدست میدهد.
کلیدواژه های مقایسه دو روش برنامهریزی وسیله نقلیه در میزان بهرهوری ناوگان اتوبوسرانی:
نویسندگان مقاله مقایسه دو روش برنامهریزی وسیله نقلیه در میزان بهرهوری ناوگان اتوبوسرانی
حمید شیرمحمدی
استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه
عبدالله بابایی
دانشجوی دکتری خاک، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
یعقوب زارع
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
نادر گلشن آرا
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه علم وصنعت ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :