کاربرد مدلسازی معادلات ساختاری در بررسی رابطه ی بین رفتار رانندگی، ویژگی های شخصیتی و نگرش راننده

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین ویژگی های شخصیتی، نگرش راننده و رفتار رانندگی در یک نمونه 300 نفری از رانندگان ایرانی که اقدام به مانور سبقت در جاده های دوخطه نموده اند با استفاده از مدلسازی معادلاتساختاری می باشد. هدف دیگر پژوهش بررسی نقش تعدیل کننده نوع سبقت است . محدوده فیزیکی مطالعه، 5 محور اصلی برون شهری ( 13 سایت مطالعه) شامل 3 محور در استان زنجان و 2 محور در استان آذربایجان شرقی و به لحاظ زمانی نیز، شهریور و مهر ماه سال 93 در نظر گرفته شدند. پرسشنامه این پژوهش از چند قسمت تشکیل شده است. بخش اول شامل توضیحاتی درمورد پژوهش درحال انجام، بخش دوم شامل سوالات مربوط بهویژگی های شخصیتی، بخش سوم شامل سوالات مربوط به نگرش راننده و بخش چهارم شامل سوالات مربوط به رفتار رانندگیDBQ است. نتایج نشان داد مدل ساختاری پژوهش از برازش قابل قبولی برخوردار است. همچنین عامل نگرش راننده به عنوان میانجی بین عوامل شخصیتی و رفتار رانندگی شناخته شد . نتایج بررسی متغیرتعدیل گر نیز نشان داد نوع سبقت بعنوان یک متغیر تعدیل کننده در عوامل شخصیتی می باشد

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، نگرش راننده ، رفتار رانندگی ، معادلات ساختاری ، تعدیل کننده