بررسی کارآفرینی اجتماعی در راستای توسعه روستایی و ارائه مدل مفهومی

وجود فقر در نواحی روستایی وعدم دسترسی به امکانات و منابع، نبود کارکنان ماهر و آموزش دیده و زیرساختار ارتباطی ضعیف، توسعه کارآفرینی را در روستاها با مشکلات زیادی مواجه ساخته است. . همچنین تعداد مراکز دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی و مراکز حمایت کننده از کارآفرینان در روستاها کمتر است که این امر مشکل عمده ای بر سر راه توسعه روستایی می باشد. امروزه نوع جدیدی از کارآفرینی شکل گرفته است و بر آن تأکید می شود که در آن، نگاه اجتماعی به کارآفرینان به عنوان موتور توسعه، نقش اساسی دارد و از آن با عنوان «کارآفرینی اجتماعی» نام می برند که می تواند در جوامع روستایی زمینه توانمندسازی اجتماعی، افزایش میزان مشارکت پذیری، سواد، مخاطره پذیری، گرایش به نوآوری در کنار اعتقادات به سنت ها و تجربیات، امنیت و غیره را گسترش دهد. کارآفرینان اجتماعی می توانند با ایجاد گروه های اجتماعی در قالب سازمان های مردم نهاد (سمن) و تعاونی های روستایی و شکل دهی به تشکل های محلی و تشویق آن ها به انجام فعالیت های تجاری، زمینه کارآفرینی را در جامعه فراهم سازند و ارتباط مناسبی با اقتصاد روستایی برقرار کنند. این مقاله که حاصل یک مطالعه مورد است مفهوم کارآفرینی اجتماعی را در راستای توسعه روستایی نشان داده است. و به طور مختصر راهکارهای در این زمینه ارائه شده است

کلیدواژه ها:

استراتژی ، کارآفرینی اجتماعی ، جوامع روستایی ، توسعه روستایی