کار کردن در تیمها

گزیده کار جمعی توسط تیم میتواند نتایج قابل ملاحظهای را به بار آورد. چالش آن حرکت از قلمرو امکانپذیری به قلمرو عمل است. گروههایی که دو و بیش از دو تن را در بر دارند، بخش عظیمی از زندگی اجتماعی )به عبارت بهتر، تجارب انسانی(هستند. آنها میتوانند پایگاههایی مهم برای یادگیری و اجتماعی شدن، مکانهایی که در آنها روابط سودمند نضج گرفته و پرورانده میشود، و محیطهایی که در آنها دانش و خرد شکفته میشود، باشند. گروهها به این دلیل که میتوانند فرصتهایی برای افراد جهت همکاری با یکدیگر در انجام وظایف مشترک فراهم نمایند و فعالیتهای )پروژههای( پیچیدهتر و با مقیاس بزرگتر را ایجاد و توسعه دهند، میتوانند برای جامعه، سازمانها و اعضای خود پاداشهایی پرارزش فراهم نمایند. از سوی دیگر، گروهها میتوانند از طریق اجتماعی کردن اعضا، آنها را محدود و یا حتی سرکوب نمایند. همچنینگروهها میتوانند محیطهایی برای وخیمتر کردن تعارض بینفردی باشند، مانند وقتی که شخصی سلطهگری مینماید یا سعی میکند امتیاز طلبی کند. علاوه بر این، مرزهایی که اطراف گروهها کشیده شده است میتواند موجب حذف دیگرانشود بعضی اوقات با صدمه زدن به آنها و تعارض بینگروهی ایجاد نماید. اغلب موضوعاتی که به دلیل تعلق داشتن به یک گروه، موجب تحریف قضاوت اعضا میشود شامل: فشار برای تطابق میتواند به عارضه گروه اندیشی و یا تصمیمگیری ضعیف منجر شود. دیگری، قصور و کاستیهای تقریباً معمولی و پیش پا افتاده از قبیل شانه خالی کردن از زیر بارمسئولیت؛ تنوع بیشازحد دیدگاهها، اهداف، و هچنین سرسپردگیها؛ و تمایل به حل نمودن )نه تحلیل( مشکلات، است. این پتانسیلها و نقاط قوت، ضعفها، فرصتها و تهدیدها باعث شده که گروهها کانون اصلی پژوهش، اکتشاف، و عمل باشند، به عنوان مثال تمرکز بر توسعه گروه )کارتیمی( در سازمانها نمونهای از این توجه است.

کلیدواژه ها:

کار تیمی ، توسعهی تیم ، گروه کاری ، یادگیری تیمی ، اعتماد تیمی