نقش برنامه ریزی راهبردی در حفاظت از محیط زیست

نیازهای انسانی به بهای ایجاد تغییرات زیست محیطی تامین می شود و انسان از بدو آفرینش در تلاش بوده که طبیعت را به منظور تامین نیازهای خود به خدمت درآورد اما به دلیل محدود بودن اطلاعات و عدم شناخت پیچیدگی و روابط متقابل طبیعی لطماتی به محیط زیست وارد آمده است با بروز این مشکلات کشورها نیاز به حراست از محیط زیست و منابع طبیعی را دریافتند نیاز به برنامه ریزی کلان و مستمر جهت دستیابی به جامعه ای با محیط زیست مطلوب بیش از پیش ضرورت دارد در این میان افزایش آگاهی مردم جامعه نسبت به مسایل زیست محیطی از اهمیت بالایی برخوردار شده است این مقاله سعی دارد با روش توصیفی تحلیلی به بیان اهمیت تدوین اهداف و راهبردها جهت برنامه ریزی رای حفاظت از محیط زیست بررسی قوانین ایجاد شده و مفاد برنامه های توسعه به جهت حفاظت از محیط زیست جایگاه سازمان های مردم نهاد در این امر همچنین به بررسی مزایا موانع و محدودیت های برنامه ریزی راهبردی حفاظت از محیط زیست بپردازد تحقق تمامی اهداف زیست محیطی متضمن تقویت زیر ساخت های بنیادی هماهنگی بین امور زیست محیطی عزم و اراده ملی و فراهم نمودن بستر مناسب جهت مشارکت عمومی به ویژه سازمان های غیر دولتی است نقش برنامه ریزی راهبردی در راستای حفاظت از محیط زیست با توجه به جایگاه آن در فرآیند تصمیم سازی مشخص می شود همچنین می تواند به جای جبران مقطعی تخریب های زیست محیطی به علل و عوامل این تخریب ها بپردازد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، حفاظت از محیط زیست ، راهبرد ، قانون ، مشارکت عمومی