تاثیر بازی والدین با کودک در کاهش مشکلات رفتاری و همبستگی خانوادگی درمادران دارای کودک 6تا 11 سال

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر بازی والدین با کودک در در کاهش مشکلات رفتاری و همبستگی خانوادگی در مادران دارای کودک 6 تا 11 سال اجرا گردید ؛ از روش تحقیق تجربی و از نوع پیش آزمون ، پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه گواه استفاده شد. ابزار گردآوری اطالعات شامل مقیاس انطبا پریری و همبستگی خانواده (ثنائی ، 1381 ) و برای اجرای بازی درمانی با استفاده از پروتکل اجرایی کری لی نلدرث و سوبراتون ترجمه آقایی،پیش قدم و عابدی ، 1383 ) استفاده شد گروه آزمایش را به مدت دو ماه در قالب 3 جلسه آموزش یک ساعته تحت آموزش بازی درمانی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی( تحلیل کواریانس و اندازه گیری مکرر) استفاده شد. یافته ها نشان داد بازی والدین با کودکان در پیشگیری از اختلالات روانی و همبستگی خانواده در مادراندارای کودکان 6 تا 11 سال تاثیر دارد P<0.001 نتیجه گیری : بالا بردن رشد مهارات های اجتماعی و شخصیتی براساس مبانی تئوریکی و روانشناسی تربیتی باید غیر مستقیم و از طریق بازی ، قصه ونقش بازی باشد بازی نه تنها برای بهبود رشد عادی کودک لازم است بلکه قدرت درمان کننده دارد بازی برای کودکان مانند نفس کشیدن حیاتی و طبیعی و شیوه ای از ابراز وجود کودکان بوده که در سرتاسر جهان نمود پیدا می کند و میتواند بر تفاوت هایی چون نژاد ،زبان یا دیگر جنبه های فرهنگی برتری یابد.

کلیدواژه ها:

بازی والدین با کودک ، همبستگی خانوادگی ، مشکلات رفتاری