گوناکونی معماری و مظاهر فرهنگی اقوام در اجتماع پذیری محیط

این تحقیق بر آن است تا نقش ادراک طبیعت و عناصر طبیعی در محیط انسان ساخت را بر اجتما عپذیری محیط های کالبدی وفرهنگ زندگی روزمره و اشتیاق به فعالیت در فضاها مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد. در این تحقیقامکان ادراک طبیعت در فضاهای کالبدی به مثابه متغیر مستقلی است که برکیفیت اجتما عپذیری فضاهای کالبدی به عنوان بخشی وابسته به فرهنگ منطقه مؤثر واقع میشود. به منظور تحلیل، محیط کالبدی به عنوان واحد مطالعهبه عنوان مکانی جمعی – رفتاری مورد توجه قرار می گیرد که سامانه ای جمعی– فرهنگی را تشکیل م یدهد. در این راستا مبتنی بر ادبیات روانشناسی محیط و علوم رفتاری، چارچوب اصلی در بستر مطالعات انسان– محیطدقیق شده و مؤلفه های مؤثر بر تعامل انسان و محیط طبیعی در محیط کالبدی مورد بررسی قرار م یگیرد. درادامه چگونگی عرصه معماری و شهر دچار نابسامانی و ناسازی شده است در ادامه چگونگی اجتما ع پذیری محیطکالبدی درتعامل با محیط طبیعی مورد تحلیل و ارزیابی واقع میشود. این تحقیق بر اساس تاکید نظریه پردازان علوم رفتاری بر مطالعه فضاهای روزمره زندگی، نمونه های مسکونی را به منظور تبیین دقیق نتایج مورد مطالعه قرار داده است. بخش نهایی این مقاله نشان م یدهد که چگونه ادراک طبیعت در محیط انسان ساخت اثر معناداری بر اجتماع پذیری فضاهای کالبدی دارد.

کلیدواژه ها:

اجتماع پذیری ، معماری محیط ، ادراک طبیعت ، محیط کالبدی ، فرهنگ