تحلیلی بر توانمندی های نوارساحلی استان هرمزگان درراستای جذب و استقرار جمعیت بااستفاده ازمدل AHP

نوارهای ساحلی به عنوان یکی از مناطق استراتژیک و پر اهمیت هر کشور محسوب می گردد . از طرف دیگر، همواره همجواری آب و خشکی منشا شکل گیری اجتماعات بشری بود ه است. د ر شرایط کنونی جهانی با تاکید بر تغییراتسریع در عرصه مباحث شهری توجه به تدوین استراتژی مدیریت شهری و به ویژه مدیریت توسعه نواحی ساحلی اهمیت بیشتری پید ا می کند . کشور ایران نیز با توجه به د اشتن مرز آبی در جنوب از قاعد ه مستثنی نمی باشد . خطساحلی استان هرمزگان بنا بر موقعیت استراتژیک در منطقه و دارا بودن بستر فرهنگی و اجتماعی مناسب یکی از نواحی ساحلی جنوبی ایران می باشد که از دیرباز توسعه نوار ساحلی آن د ستخوش تغییراتی بود ه تا پاسخ گوی نیازهایشهری، در این خط ساحلی باشد . عدم وجود یک استراتژی مناسب برای مدیریت توسعه این منطقه چالشهایی را برایتوسعه آتی آن فراهم نموده که این موضوع ضرورت تدوین یک استراتژی جامع برای مدیریت این ناحیه ساحلی را نمایان می سازد. یکی از مهمترین مشکلات موجود در این خط ساحلی تراکم پایین جمعیت می باشد زیرا هنوزبسیاری از توانایی ها و استعدادهای منطقه شناسایی نشده اند . و علاوه بر ناتوانی در جذب جمعیت از مناطق با تراکم بالا مردم بومی نیز از این منطقه مهاجرت می کنند.که در این پژوهش با شناسایی استعدادها و توانایی این خط ساحلی بهچگونگی توزیع جمعیت در نوار ساحلی استان هرمزگان و ارائه راهکار هایی برای رسیدن به تراکم جمعیتی مطلوب درجهت توزیع متعادل جمعیت در جنوب کشور و دست یابی به توسعه پایدار در مناطق ساحلی استان هرمزگان با توجه به توان های بومی ناحیه می باشد. این پژوهش با رویکرد کاربردی – توسعه و با روش تحلیلی – علی و پیمایشی تهیه وخط ساحلی استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش AHP تدوین شده است و با بهره گیری از مدل ویژگی های طبیعی و انسانی خط ساحلی استان هرمزگان به طور کامل بررسی شده و با یک دیگر مورد مقایسه قرار می ،GIS گیرند تا بهترین مکان برای جذب و استقرار جمعیت مشخص شود. همچنین در این راستا از نرم افزارهای آماریexcel ،spss نیز استفاده شده است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توزیع جمعیت ، تراکم جمعیت ، مدیریت یکپارچه سواحل