منشاء یابی رسوبات با استفاده از روش انگشت نگاری رسوبات (مطالعه موردی: حوزه آبخیز کچیک)

در این تحقیق از روش انگشت نگاری رسوبات جهت تعیین سهم اشکال مختلف فرسایش در اراضی لسی بهره گرفته شد. 27 ردیاب در نمونهها اندازهگیری شد. داده ها از لحاظ پرت بودن بررسی شدند. سپس با استفاده از آزمون کراسکال والیس توانایی ردیابها در جدایشمنابع مختلف رسوب بررسی شد. سپس با استفاده از تحلیل تشخیص، بهترین ترکیب ردیابها که قادر به تمایز بین منابع مختلف رسوب باشند، شناسایی شدند که شامل 5 ردیاب سدیم ، استرانسیوم، باریم، کبالت و منیزیم میباشند. سپس سهم هریک از منابع به کمک مدل های ترکیبی تعیین شد. فرسایش سطحی با /4 28 درصد کمترین و فرسایش زیر سطحی با میزان سهم /6 71 درصد بیشترین مشارکت را در تولید رسوب در حوضه دارند. مشاهدات صحرایی نیز کارایی بالای روش انگشت نگاری در برآورد سهم منابع رسوب را تایید مینماید.

کلیدواژه ها:

فرسایش سطحی ، فرسایش زیر سطحی انگشت نگاری رسوبات ، نمونه گیر بار معلق