مقایسه خودبیمارانگاری، اضطراب اجتماعی و اجتناب شناختی در مادران دانش آموزان با و بدون ناتوانایی های یادگیری

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه خودبیمارانگاری، اضطراب اجتماعی و اجتناب شناختی در بین مادران دانش- آموزان با و بدون ناتوانیهای یادگیری بود. روش: این پژوهش، علی مقایسه ای و از نوع مورد شاهدی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دانش آموزان 9 تا 14 ساله با و بدون مبتلا به ناتوانایی های یادگیری شهر اردبیل در سال 1392 می باشد. آزمودنی های پژوهش شامل 80 نفر از مادران دانش آموزان مبتلا به ناتوانایی یادگیری بود کهبا استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. و 80 نفر از مادران دانش آموزان عادی که به شیوه همتاسازی )بر اساس سن مادر، تحصیلات و تعداد فرزندان( انتخاب شدند. یافتهها: برای جمعآوری دادهها از مقیاس خودبیمارانگاری ) AHT (، اضطراب اجتماعی) SAD ( و اجتناب شناختی استفاده شد. نتایج: تحلیل واریانس چندمتغیری ) MANOVA ( نشان داد که بین مادران دانش آموزان با و بدون ناتوانیهای یادگیری در خودبیمار انگاری، اضطراب اجتماعی و اجتناب شناختی تفاوت معناداری وجود دارد ) 0/001 P< ( این نتایج نشان میدهد که مشکل در سازماندهی اطلاعات، ترس از ارزیابی منفی و انزوا از جمله عوامل خطرپذیر برای ابتلا این مادران به اختلالات روانی و خودبیمارانگاری است.

کلیدواژه ها:

خودبیمارانگاری ، اضطراب اجتماعی ، اجتناب شناختی ، ناتوانیهای یادگیری