آموزش عالی از منظر پست مدرنیسم

هدف این پژوهش شناخت آموزش عالی از منظر پست مدرنیسم است. روش پژوهش تحلیل اسنادی است در چند دهه اخیر دیدگاه فلسفی تربیتی متعددی ظهور کرده است که از آن جمله می توان به پست مدرنیسم اشاره نمود این دیدگاه دارای ویژگی هایی نظیر ساختار شکنی، نفی فراوانی ها انکار حقایق مطلق ،تمرکز زبان و فرهنگ، کثرت گرایی تمرکززدایی از عقل و عقلانتیت و نفی بازنمایی است که هریک از تاثیر به سزایی در عرصه تعلیم و تربیت و به خصوص آموزش عالی داشته است آموزش عالی در جهان امروز، از دهه های پایانی قرن بیستم، رو به همگانی شدن گذاشته و به صورت تقاضای اجتماعی درآمده است ویژه که ظهور عصر اطلاعات نیاز دانستن بیش از هروقت دیگر در گذشته، جنبه حیاتی به خود گرفته است. شاید بارزترین بازتاب تفکر پست مدرن در نظام آموزشی، به دلیل توجه آنان به دیگری و گرامیداشت تمایز و ارج نهادن به اقلیتهای قومی، نژادی و جنسیتی، حمایت از تعلیم و تربیت جند فرهنگ گرا باشد. در واقع طبق دیدگاه پست مدرنیسم در اموزش عالی باید یک نوع تمرکزگرایی در زبان، فرهنگ ،آداب نو رسوم و کناب درسی، صورت بگیرد براین اساس این سوالات به ذهن متبادر می شود که «جابگاه آموزش عالی در عصر پست مدرن چیست» و «چه ویژگی هایی می تواند آموزش عالی عصر پست مدرن را از اعصار پیش از خود جدا کند» از نتایج بدست آمده در این پژوهش میتوان به این امر اشاره کرد که پست مدرنیسم تنوع و گواهناگونی روش و برنامه تحصیلی را بدوهن هیچ گونه تکحیه گاه مشخص پیشنهاد می کند. در دیدگاه پست مدرن دانشجو نه برای دانستن بلکه برای بکار بستن یاد می گیرد. مفهوم دانشگاه چون اجتماعی تربتیی است که در ان جنبه اجتماعی یادگیری بیشتر از همه چی زاهمیت دارد اما آنچه دوره پست مدرن را از دوره های قبل از خود جدا می کند غلبه این وضعیت تقابل میان گفتمان ها و نظامهای مختلف است که در نهایت باعث شده است نوعی وضعیت «ضد» در درون فرهنگ این دوره آشکار شود. چالش برای دانشمند پست مدرن بجای «بیان کردن بهمان شکلی که هست» بیان کردن به شکلی که ممکن است در بیاید» می باشد دانشمندانی باید بی پروا باشند تا با ارائه اشکال جدید نظریه، تعبیر، و مسائل قابل فهم سده های مفاهیم جا افتاده را کنار بزنند اما از سوی دیگر پست مدرنیسم باتاکیدافراطی بر منطقه ای شدن در نظام آموزشی ضمن توجه خاص به مناطق مختلف ، مسائل دانش پنهان را به طور متفک و جدا بررسی می کند ویا جدا کردن آنها از نظام کلی اجتماع، آنها را به صورت دستجات مجزایی در می آورد که باید مسائلشان را فقط در جمع خود مطرح نمایند و از قاعده مندیهای همگانی اجتناب ورزند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آموزش عالی ، پست مدرنیسم