بررسینقش اختلالات یادگیری در وضعیت عملکرد تحصیلی دانش آموزان

امروزه اصطالح نارسایی در یادگیری به وسیله روان شناسان و متخصصین تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار می گیرد درحالی که متخصصان پزشکی اختلال یادگیری را ترجیح می دهند به مشکلات یادگیری نسبت دهند. نارسایی در یادگیری گروه ناهمگونی از کودکان را در بر می گیرد که مشکلاتی را در حوزه های گوناگونی دارند. این مشکلات اثرات مادام العمری را برای فرد ایجاد می کند که به نظر می رسد خیلی بیشتر از خواندن، نوشتن و حساب کردن باشد و حوزه هایی همچون سلامت، بهداشت روانی، روابط بین شخصی، ادامه تحصیل، امکانات استخدامی و مانند آن را عمیقا تحت تاثیر قرار می دهد. نکته مهمی که در زمینه این نارسایی ها وجود دارد این است که اگر به موقع تشخیص داده شود می تواند موفقیت چشمگیری در زندگی این افراد ایجاد نماید و این مخصوصا در حال حاضر که فن آوری های جدید می تواند در حمایت آموزشی و جبرانی این افراد نقش عمده ای داشته باشد اهمیت زیادی دارد. بنابراین در این مقاله، صرفا به عوامل بوجود آورنده این اختلالات و ناتوانی ها بسنده می شود. و مدتها طولانی دانش آموزان را که در یادگیری یک یا چند درس مشکلات جدید داشتند با اصطلاحات معلول ادراکی، آسیب دیده مغزی و آسیب دیده عصبی معرفی می کردند. با توجه به یافته های جدید در مورد یادگیری، در سال ۱۶۹۳ جمعی از متخصصین اصطلاح، ناتوانی های یادگیری را جایگزین اصطلاحات قبل کردند از آنجا که واژه ناتوانی اصطلاحات دیگری مثل ناتوانی جسمی یا ناتوانی ذهنی را تداعی می کند، یعنی ناتوانی های که تبدیل به توانایی کامل نمی شوند، اصطلاح مایوس کننده می نماید و به نظر می رسد اگر اصطلاح اختلالات در یادگیری و (یا به نظر نگارندگان مشکلات یادگیری) به کار گرفته شود، مناسب تر باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، علل و علائم اختلالات یادگیری ، روش درمان