مروری بر گسترش در مراکز داده رایانش ابری خیلی بزرگ

رایانش ابری مدلی است که دسترسی به منابع محاسباتی، سرورها، فضای ذخیره سازی، برنامه های کاربردی و انواع سرویس ها را با سرعت مناسب و سهولت فراهم می کند به نحوی که این سرویس ها و منابع کاملاً متناسب با نیاز کاربر ارائه شده است و متقابلاً کاربر نیز تنها به میزان استفاده ای که داشته، هزینه پرداخت می نماید. به بیان ساده در یک محیط مبتنی بر ابر تمامی برنامه های کاربردی موردنیاز کاربران، مبتنی بر وب ارائه می شوند و به این ترتیب تنها بااتصال به اینترنت و دارا بودن سرعت مناسب از تمامی بسترهای فراهم شده می توان بهره برد. با توجه به تمایل زیاد کاربران به استفاده از رایانش ابری، نیاز است که مراکز داده ای که خدمات رایانش ابری را در اختیار کاربران قرار می دهند روزبه روز گسترش داده شود. دراین بین گسترش مراکز داده نیازمند بررسی هزینه های مختلف مطرح شده در این زمینه است. رایانش ابری با اجازه دادن به کاربران برای استفاده از زیرساخت ها ( برای مثال سرورها، شبکه ها و مراکزذخیره سازی)، سیستم های عامل (برای مثال خدمات میان افزار و سیستم های عامل ها) و نرم افزارها (برای مثال برنامه های کاربردی) که توسط فراهم آورندگان ابر (برای مثال Google ، Amazon و Salesforce ) با هزینه کم فراهم می شوند مزیت های فراوانی ارائه می کند ] 2[. اما گسترش مراکز داده در رایانش ابری خیلی بزرگ با هزینه های فراوانی همراه است وبنابراین نیازمند آن هستیم که استراتژی هایی برای این منظور استفاده شوند که برای شرکت های بزرگ به صرفه باشد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، انرژی مصرفی ، الگوریتم ژنتیک ، مراکز داده ، بهبود استراتژی گسترش