بررسی توسعه شهر شهرکرد با رویکرد مدیریت بحران مبتنی بر سیل و زلزله

بلایای طبیعی، حد و مرز نمی شناسند و در مقیاس گسترده عمل می کنند وآمادگی برای مواجه و مقابله با آن امری بدیهی است که در این رابطه یکی از ضروری ترین اقدامات ومسائل، به کارگیری اصول مدیریت بحران به منظورپیشگیری و کاهش مخاطرات، آمادگی، مقابله و بازسازی و بازتوانی می ‎باشد . یکی از شهرهای ایران که بیش از شهرهای دیگربا مشکلات عدیده ای در بحث سوانح طبیعی روبروست،شهرکرد می باشد. هدف این پژوهش بررسی توسعه شهر شهرکرد مبتنی بر مدیریت بحران می باشد.نوع تحقیق، کاربردی- توسعه ای است و در روش ترکیبی آن از روشهای اسنادی، توصیفی و تحلیلی استفاده خواهد شد و بخش عمده ای از اطلاعات از طریق پرسشنامه، مطالعات میدانی،تهیه نقشه، منابع کتابخانه ای و اینترنت گردآوری خواهد شد.جامعه ی آماری این پژوهش 50 نفر از کارشناسان شهر شهرکرد در امر مدیریت بحران بوده اند .نتایج نشان داد که اثر پذیری نواحی مختلف شهرکرد در اثر بحران های طبیعی ،متفاوت است. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد، قسمت هایی از شهر بیشتر در خطر سیل و زلزله قرار دارند به طور مثال قسمت شمالی شهر که در نزدیکی گسل رخ قرار گرفته است بیشتر در معرض زلزله است و در قسمت جنوبی خطر سیل بیشتر مشاهده می شود همچنین میانگین نتایج نشان می دهد توسعه شهر در حال حاضر در قسمتهایی صورت می گیرد که خطرات طبیعی مختلفی از قبیل سیل و زلزله شهر را تهدید می کند.همان طور که در نقشه ی کاربری اراضی شهری مشاهده گردید توسعه ی شهر در قسمت شمال شهر و جنوب شرقی شهر بیشتر است که در این نواحی خطر بروز سیل و زلزله بیشتر از نواحی دیگر است و این فرض پژوهش نیز اثبات می شود. هم چنین نتیجه شد که با بروز بلایای طبیعی در شهرکرد احتمال گسستن شریان های اصلی حیاتی و اقتصادی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه ی شهری ، مدیریت بحران ، شهرکرد ، سیل ، زلزله