بررسی نحوهی گذران اوقات فراغت پرستاران بیمارستانهای تأمین اجتماعی شهرستان تبریز با تأکید بر نقش ورزش و فعالیتهای بدنی

هدف تحقیق حاضر، بررسی نحوهی گذران اوقات فراغت پرستاران بیمارستانهای تأمین اجتماعی شهرستان تبریز با تأکید بر نقش ورزش و فعالیتهای بدنی است. روش کلی پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است و به شکل میدانی اجراء شده است. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی محققساخته استفاده شد.. جامعهی آماری تحقیق، کلیهی پرستاران بیمارستانهای تأمین اجتماعی (استاد عالی-نصب و 29 بهمن) شهرستان تبریز بود، که طبق آمار اعلامشده 405 نفر بودند. حجم نمونهی آماری با استفاده از فرمول کوکران 197نفر برآورد شد. حدود 200 پرسشنامه با مراجعهی مستقیم و مکر6ر به بیمارستانهای تأمین اجتماعی استاد عالینصب و 29 بهمن توزیع و در نهایت 175 پرسشنامهی تکمیلشده جمعآوری گردید. پایایی پرسشنامهی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 94/0 بهدست آمد . تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به عمل آمد. با استفاده از جداول فراوانی و نمودارها به تجزیه و تحلیل دادههای جمعیتشناختی پرداخته شد؛ و در بخش آمار استنباطی از آزمون کلموگروف - اسمیرنف جهت مشخص کردن نرمال بودن جامعهی آماری و از آزمونهای ناپارامتری من- ویتنی، کروسکال- والیس، فریدمن و خیدو جهت آزمون فرضیهها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، از بین فعالیتهای فراغتی، تماشای تلویزیون و همصحبتی بهترتیب جزء فعالیتهای فراغتی پرستاران مرد و زن میباشد. این امر موجب کاهش تحرک و فعالیت جسمانی شده که بهویژه در قشر خاص پرستاران که مشغله و عدم تحرک از ویژگیهای بارز شغلی آنها است، میتواند عوارض جسمی و حتی روحی نامطلوبی را دربرداشته باشد. ضعف برنامهریزی مناسب، ضعیف بودن وضعیت اوقات فراغت در استان و مشکلات مالی به ترتیب مهمترین مشکلات گرایش پرستاران مرد و زن به فعالیتهای فراغتی از دیدگاه خود آنها میباشد.بر اساس یافته های تحقیق می توان نتیجه کرفت که برنامهریزی و سازماندهی جهت پر کردن اوقات فراغت و تفریحات سالم در بین پرستاران که از حیث سلامت پرچمدار این حوزه میباشند، نیاز به حمایت گستردهی مدیریتی دارد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، پرستاران ، ورزش