اثرحفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجههای گوشتی

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عصاره روغنی گلهمیشهبهار بر آنزیم های کبدی وتغییرات هیستوپاتولوژی بافت کبدجوجههای گوشتی طی یک دوره 42 روزه انجام گرفت.تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک طرح کامالتصادفی با پنج گروه و چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل گروه کنترل منفی )فاقد افزودنی عصاره گلهمیشهبهار و تتراکلریدکربن(، کنترل مثبت }تتراکلریدکربن )یک میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن( و فاقد افزودنی عصاره گلهمیشه بهار{و سه تیمار دیگر شامل سطوح 150 ،300 و 450 میلیگرم در کیلوگرم جیره عصاره گل همیشه-بهار بههمراه تتراکلریدکربن بود. فراسنجههای خون )SGOT و SGPT ،)که در اثر تزریق تتراکلریدکربن، سطحشان در خون افزایش یافته بود، عصاره گل همیشه بهار توانست اثرات منفی ناشی از این ماده سمی را تقلیل دهد. وزن نسبی کبد در تیمارهایی که علاوه بر تتراکلریدکربن، سطوح مختلف عصاره گل همیشه بهار را دریافت کرده بودند، نسبت به تیمار دریافت کنندهی تتراکلریدکربن، به صورت معنی داری پایین تر بود )05/0>P.).در شاخصهای مربوط به سنجش سیستم ایمنی، سطح ایمنوگلوبولین G در تیماری که عالوه بر تتراکلریدکربن، سطح 300 میلیگرم عصاره گل همیشهبهار را دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل منفی و غلطت 150 همیشه بهار به صورت معنی داری بالاتر بود )05/0>P .)در بررسی تغییرات هیستوپاتولوژی کبد، مشاهده شد که گروه کنترل مثبت از لحاظ وضعیت سیاهرگ مرکزی، هپاتوسیت ها، سینوزوئیدها و تریادپورت بیشترین میزان آسیب بافتی و گروه کنترل منفی کمترین میزان آسیبدیدگی را داشتند. اما تیمارهایی که همراه با تتراکلریدکربن، عصارهی گل همیشهبهار را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل مثبت، بهبود بیشتری در بافت مشاهده شد )05/0>P .)ً بواسطه فالونویید های موجود در گیاه و این نتایج نشان دهنده اثر حفاظتی عصاره گل همیشهبهار بر کبد می باشد که احتمالاتوانایی آنها در مهار فعال سازی زیستی CCl4 و در نتیجه مهار فعالیت سیتوکروم P450 و اثر خنثی کنندگی رادیکالهای آزاد میباشد.

کلیدواژه ها:

تتراکلریدکربن ، عصاره گل همیشهبهار ، مسمومیت کبدیوجوجه گوشتی