جداسازی Streptomyces های مقاوم به Cr و Cd از رسوبات و آبهای در یا یی مناطق مختلف شرق استان گیلان

توسعه فعالیت های صنعتی، معدنی و فلز کاری باعث شده تا میزان زیادی فلزات سنگین وارد دریا و نهایتا رسوبات بستر شوند و منجر به ایجاد میکروارگانیسمهای مقاوم به این فلزات گردند. با توجه به اهمیت Streptomycesها در تولید متابولیتهای ثانویه، آنزیم و قابلیت احیای فلزات، به جداسازی Streptomycesهای مقاوم به فلزات کروم و کادمیوم از رسوبات و آب های ساحلی دریاچه خزر در این مطالعه پرداخته شده است. نمونههای آب و رسوبات از مناطق ساحلی به طور استریل جمع آوری شده و به منظور جداسازی Streptomycesها، در محیط های SCA و KUA کشت داده شدند. از آزمایشات بیوشیمیایی از جمله تست لیپاز، هیدرولیز کازئین، هیدرولیز نشاسته و غیره برای شناسایی این باکتریها استفاده شد و جهت بررسی سویه های مقاوم به فلزات Cr و Cd ،روش چاهک گذاری و برای تعیین MIC و MBC ،روش Microdilution به کار برده شد. همچنین میزان فلزات سنگین در نواحی مختلف آب های ساحلی با روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شدند. از مجموع 41 Streptomyces جدا شده از مناطق ساحلی 7 جدایه ) %07/17 )مقاوم به کروم تا غلظت l/mg 320 و 5 جدایه )%19/12 )مقاوم به کادمیوم تا غلظت l/mg 640 شناسایی شدند، همچنین بین پراکندگی این باکتریها، دما،pH و غلظت نمک آب و رسوبات )01/0 < P )اختالف معناداری وجود دارد. با توجه به پیدایش Streptomyces های مقاوم به فلزات سنگین Cr و Cd در دریاچه خزر این احتمال می رود که بتوان از آنها در زیست پالایی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Streptomyces ، فلزات سنگین ، دریاچه خزر