بررسی کاربرد نظریه ی استعاره مفهومی در آینده پژوهی

در نظر اکثر مردم، استعاره صرفاً ابزار تخیل شاعرانه و آرایه ای بلاغی است؛ یعنی موضوعی که نه به کارکرد معمولی زبان، بلکه به کارکرد غیرمعمول زبان مربوط می شود. به علاوه، استعاره عموماً خصیصه ایمختص زبان تلقی م یگردد؛ موضوعی که سر و کارش نه با اندیشه یا عمل، بلکه با واژگان است. به همین دلیل بیشتر افراد گمان می کنند که بدون استفاده از استعاره با هیچ مشکلی مواجه نخواهند شد. امابرعکس، استعاره سرتاسر زندگی روزمره را، نه فقط در عرصه ی زبان، بلکه همچنین در حوزه ی اندیشه و عمل، در برگرفته است. نظام مفهومی هر روزه ی ما، که بر اساس آن فکر و عمل می کنیم، ماهیتی اساساًمبتنی بر استعاره دارد. در این تحقیق به بررسی نقشی که ابزار استعاره در تغییر، تلقین و تثبیت نگرش سیاسی و اجتماعی افراد یک جامعه دارد و به پیرو آن تاثیری که بر آینده و آینده پژوهی می گذارد، پرداخته شده است. مبناینظری این تحقیق نظریه استعار هی مفهومی جرج لیکاف بوده و همچنین تببین جایگاه و نقش استعاره در آینده پژوهی بر مبنای نظریه ی تحلیل لایه ای علت های سهیل عنایت الله انجام شده است.

کلیدواژه ها:

ساختار استعاری ، تلقین ، آینده پژوهی ، استعاره مفهومی ، تحلیل لای های علت ها