هویت بخشی به بافتهای مسکونی شهر وتاثیر آن بر فرهنگ شهروندان

مسکن به عنوان فضایی برای سکنی گزیدن و زندگی، همواره از ابتدای تاریخ تاکنون یکی از اولین فضاهایی بوده که انسان باآن سرو کار داشته و نظریه های علوم رفتاری در تشریح شیوه تعامل محیط های مسکونی با ساکنان بر نقش هویت بسار تاکید دارند.بنابراین هویت ساکنان در محیط های مسکونی از طریق دو معیار مورد بررسی قرار می گیرد ابتدا قابلیت های محیط ودیگری شیوه تعاملات ساکنان با محیط است.بافت های شهری محیط هایی اجتماعی هستند که در تعاملات اجتماعی و بر هویت بخشی افراد تاثیر به سزایی دارند.به طوری که می توان گفت هویت شهری نشان دهنده فرهنگ شهر نشینان است .ازاین رو مقاله حاضر با هدف تبیین الگوهای طراحی بافت های مسکونی با در نظر داشتن مفاهیمی پایه در طراحی صحیح مسکن و بافت مسکونی به نگارش در آمده است.نتایج نیز بیانگر آن است که مسکن و در مقیاس بزرگتر بافت های مسکونی به جز سر پناه بودن به عنوان نقش اصلی در ایجاد هویت بخشی و تاثیر گذاری بر فرهنگ و تعاملات اجتماعی شهروندان بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

هویت ، بافتهای مسکونی ، فرهنگ ، تعاملات اجتماعی ، محیط