گونه شناسی فضاهای نیمه باز شهری در شهرهای سنتی ایران

بررسی فضاهای شهری بر اساس شکل کالبدی آنها در راستای بازیابی هویت شهری و ارتقای کیفیت محیطی ازپیشنهادات اساسی در مطالعات ببرنامه ریزی و طراحی شهری معاصر ست. این رویکرد با توجه به رشد و توسعه بی رویه شهر های امروزی کاهش کیفیت زندگی و مولفه های موثر این رویکرد با توجه به توسعه بی رویه شهر های امروزی وکاهش کیفیت زندگی در آنها، ضرورت بازیابی و ارتقای مولفه های موثر بر این مهم را بدیهی می نماید. پژوهش فوق با توجه به شکل و گونه های کالبدی توده در پیوستگی با فضا های شهری در میان شهر های سنتی ایران با توجه به کارکرد آنها معرفی نموده و در این میان با تاکید بر شکل فضایی فضاهای نیمه باز به ذکر برخی ویژگی ها و شاخص های آن می پردازد. پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی به صورت میدانی با مطالعات کتابخانه ای به گرد آوری اطلاعات می پردازد. هدف اصلی آن بازتعریف گونه ی فضای نیمه باز شهری با توجه به پیشینه تاریخی آنها در شهر های معاصر می باشد

کلیدواژه ها:

فضای نیمه باز ، گونه شناسی ، شهر های سنتی