مفهوم و جایگاه فضای شهری در شهرها و فرهنگ ایرانی

در تبیین ویژگیهای آثار یک تمدن یا جامعه توجه به معیارهای برآمده از جهان بینی و فرهنگ آن تمدن یا جامعه یکی از موضوعات لازم الرعایه و در عین حال مغفول است این غفلت سبب می شود که تحولات و برنامه ریزی ها و طراحی هایی که برای این آثار انجام می شوند نیز بدون توجه به معیارهای بومی و با معیارهای بیگانه انجام شود درنتیجه حاصل کار آثاری بیگانه خواهد بود دراین میان تمدن ایرانی طی دوران طولانی و پرفراز ونشیب خود فعالیت های جمعی متنوعی را در فضاهایی تجربه کرده است که یکی از اصلی ترین آن ها فضاهایی بودند که در متن شهرها قرار داشته و برای مردم شناخته شده بوئدند هدف از ارایه مقاله حاضر مطالعه و شناخت روند شکل گیری و تغییرات این فضاها می تواندبه عنوان بارزه های هویتی فضاهای شهرهای ایرانی می باشد. روش اصلی تحقیق این مقاله توصیفی - تاریخی و تحلیل کتابخانه ای است که با رجوع به اسناد و مدارک مورد بازبینی قرارگرفته است. مهمترین نتیجه حاصل را می توان در فقدان مبانی نظری شناسایی و تعریف فضاهای شهری یارانی خلاصه کرد که ضمن ارج نهادن برمطالعات انجام شده برای رفع مشکل زمینه های تحقیقی زیرقابل طرح هستند:شناسایی بازه های معنوی و کالبدی و اصول شکل دهنده فضاهای شهری ایرانی با بهره گیری از متون و مستندات و شواهد تاریخی و موجود درجهتتدوین اصول شکل دهنده فضاهای شهری ایران

کلیدواژه ها:

هویت ایرانی ، فضای شهری ، فرهنگ ایرانی ، فضاهای شهری معاصر