مدیریت بهینه تأمین آب کشاورزی با رویکردتوسعه پایدار(مقایسه روشهای تصمیم گیری چند معیاره) (مطالعه موردی: حوضه آبریز پلدشت استان آذربایجان غربی)

امروزه روند افزایش رشد جمعیت، لزوم تأمین غذای آنها ودر نتیجه فشار بیشتر بر منابع موجود که خود می تواند محیط زیست وحیات نسل های آتی را با خطر مواجه سازد، باعث توجه بیشتر کشورهای جهان به توسعه پایدار در کشاورزی شده است. کمبودمنابع آبی به عنوان یکی از مهمترین موانع توسعه کشاورزی، افزایش تولیدات کشاورزی و ایجاد امنیت غذایی از عوامل عدم دستیابی به توسعه پایدار است. هدف از تحقیق حاضر،تدوین چارچوبی برای ارزیابی پروژه های تامین آب کشاورزی با توجه بهشاخص های توسعه پایدار با بهره گیری از تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره و آزمودن آن در قالب اجرای یک مطالعه موردیدرجهت تحقق مدیریت بهینه تامین آب کشاورزی است. اصلی ترین مشخصه این ارزیابی، تعیین یکسری شاخص جهت بررسی پایداری و فراهم آوردن امکان مشارکت ذینفعان در فرآیند ارزیابی پروژه ها است، برای این منظور تعدادی از پروژه های تامینآب کشاورزی درحوضه آبریز پلدشت در استان آذربایجان غربی، به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیده است. تکنیک تصمیمگیری چند معیاره شباهت به گزینه ایده آلTOPSISبه عنوان روش منتخب ارزیابی گزینه های مختلف مورد بررسی قرارگرفت. نتایج بررسی کارایی تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره فوق را در ارزیابی پروژه ها بر اساس معیارهای توسعه پایدار نشان می دهد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تامین آب کشاورزی ، تصمیم گیری چند معیاره ، ارزیابی چند معیاره