ارزیابی نیاز دریفت ساختمان های فولادی با اسکلت مدولار در نواحی نزدیک گسل

در این پژوهش، عملکرد لرزه ای ساختمانهای فولادی 10 طبقه با ساختار قاب محیطی دسته شده تحت اثر دو مدولاسیون اسکلت مقاوم سازه ای، ارزیابی تحلیلی گردیده است. نگرش ویژه این پژوهش در ارزیابی تغییرات پارامتر دریفت دینامیکی سازه های مطالعاتی می باشد. مدل های مطالعاتی بر اساس ضوابط طرح لرزه ای موجود در ویرایش چهارم آیین نامه 2800 و نیز مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طراحی شده اند. پارامترهای پاسخ دینامیکی و بویژه دریفت و تغییرمکان جانبی سازه های مطالعاتی بر پایه انجام تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی تحت مجموعه ای از رکوردهای سه مولفه ای حوزه دور و نزدیک مورد بررسی قرار گرفته اند. مشخصه اصلی رکوردهای نیرومند مورد استفاده در این پژوهش، وجود پالس های منفرد و نیرومند سرعت با پریود طولانی و دامنه بزرگ می باشد. حضور پالس های بزرگ و پیوسته در تاریخچه زمانی رکوردهای نیرومند، پارامترهای پاسخ سازه را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. بر پایه نتایج تحقیقات، ملاحظه شده است که سازه ها تحت اثر پالس های پیوسته و پر انرژی موجود در تاریخچه زمانی رکوردهای نیرومند زلزله و همچنین تاثیرگذاری پس لرزه های بزرگ، خسارات قابل توجه ی را تجربه می نمایند. روشن است که هرگونه عمل بهسازی و ترمیم در بازه زمانی میان رخداد زلزله اصلی و پس لرزه ها، به دلیل کمبود زمان متوقف می شود. وقوع زلزله های متوالی باعث تجمع جابجایی ماندگار در رفتار لرزه ای سازه ها می گردد. ارزیابی نتایج تحلیلی این پژوهش با تاکید اساسی بر روی تغییرات مدولاسیون در ارتفاع ساختمان و تاثیر آن بر روی پارامترهای لرزه ای تغییرمکان جانبی و دریفت طبقات انجام گرفته است. آهنگ تغییرات پارامتر دریفت تحت رکوردهای حوزه نزدیک حاوی پالس سرعت برای سازه های مطالعاتی دارای روند به نسبت یکسانی بوده و با افزایش ارتفاع، نمود بیشتری پیدا می کند. به هرحال رخداد و پدیدار شدن جنبش های نیرومند متوالی زمین در حوزه نزدیک گسل می تواند منجر به افزایش هر دو پارامتر نیاز جابجایی غیر الاستیک و شکل پذیری گردد. شایسته است که این مشخصات در طراحی لرزه ای اسکلت مقاوم سازه ها با نگاه جامعتری لحاظ گردد.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، اسکلت مدولار ، قاب محیطی دسته شده ، پالس سرعت ، پس لرزه