مساوقت وجود با ظهور در قرآن کریم وحکمت متعالیه

اگر خداوند سبحان که حقیقت مطلق وجود است را هست میدانیم، همین امر را بدین معنی نمی توانیم درباره عالم قائل شویمل لکن اط فرفی ، می دانیم که عالم اط جنبه خاصی دارای هستی است، وگرنه نمی توانستیم سخنی د رباره آن بگوییمل در نتیعه، عالم نه موجود است ونه معدوم، یا هم موجود است و هم معدوم موجود است چون ظهور وجود اوست و معدوم است زیرا فی نفسه لنفسه بنفسه نیست و بلکه شعاعیاست از نور حقیقت وجود که استقلالی از خود ندارد و بدون حق، همه چیز بافل و محکوم به عدم است عالم در همان حال که غیر خدا است، مبین خداست، ظهور و تعلی خداست لذا در جای جای قرآن کریم ، ظهوروجود همانند حقیقت آن مصداقی یگانه و واحد به شمار می رود که موجودات را تماماً شئونات و تعینات حق، بیان فرموده است و اینکه حقیقت وجود در تمامی مراتب، مراحل و اسباب به ذات خود ظاهر می باشد