سطحبندی استانهای کشور ایران از نظر سطوح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی

پژوهش حاضر با هدف سطحبندی میزان توسعه یافتگی 31 استان کشور از نظر سطوح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی انجام شده است. برای این منظور، 18 شاخص از شاخصهای توسعه مکانیزاسیون استانهای کشور مورد تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها به ترتیب برای وزندهی شاخصها و رتبهبندی سطوح توسعه یافتگی با استفاده از تکنیکهای آنتروپی و تاپسیس ( TOPSIS ) انجام شده است. نتایج حاصل از تکنیک تاپسیس نشان داد که اختلاف زیادی بین استانهای کشور از لحاظ برخورداری از شاخصهای مکانیزاسیون کشاورزی وجود دارد. بطوری که استانهای گیلان، مازندران و گلستان به ترتیب با ضریب توسعه یافتگی 0/5401، 0/4367، 0/4111 در رتبههای اول، دوم و سوم قرار داشتند، و بالاترین رتبه از نظر توسعه یافتگی را به خود اختصاص دادند؛ همچنین استانهای اصفهان و هرمزگان از میان سطوح توسعه یافتگی، در سطح نسبتا متوسط توسعه قرار گرفتند؛ و استانهای تهران، خراسان جنوبی، البرز، قم، چهارمحال و بختیاری، خراسان رضوی، آذربایجان غربی، یزد، کرمان، فارس در سطح در حال توسعه و استانهای سمنان، قزوین، کرمانشاه، خراسان شمالی، مرکزی، سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی، همدان، بوشهر، اردبیل، لرستان، خوزستان، کردستان، زنجان، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد در سطح توسعه نیافته قرار گرفتند.یافتههای تحقیقات پیشین نیز با وجود استفاده از شاخصها و روشهای متفاوت با نتایج پژوهش حاضر انطباق دارد. به گونهای که استانهای مازندران و گیلان در بررسی حاضر در سطح توسعه یافته قرار دارند و همچنین استانهای سیستان و بلوچستان، خوزستان، قزوین، کردستان در این پژوهش و بررسیهای پیشین در زمره استانهای محروم و توسعه نیافته قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

توسعه مکانیزاسیون ، تکنیک تاپسیس ، تکنیک آنتروپی ، سطحبندی توسعه