ارزیابی اثرات مکانیزاسیون بر تسطیح و زهکشی اراضی کشاورزی

کشاورزی یکی از فعالیتهای انسانی است که به شدت به زمین وابسته بوده و همیشه نقشی حیاتی در توسعهی اجتماعی و انسانی بر عهده داشته است. ارزیابی همهجانبه پایداری کشاورزی، باید جنبههای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن را تلفیق نماید. مکانیزاسیون از عوامل اصلی کشاورزی پیشرفتهی امروزی بوده و به طور مستقیم و غیرمستقیم با کشاورزیپایدار در ارتباط است. یکی از مهمترین عملیات مکانیزاسیون کشاورزی شامل تسطیح و زهکشی اراضی است که اثرات بسیار مفیدی در عملکرد و بازده کشاورزی دارد ولی علاوه بر داشتن اثرات مثبت، دارای اثرات منفی نیز میباشد که باید در تسطیح و زهکشی اراضی لحاظ گردد. شاخصهای تأثیرات مکانیزاسیون عملیات تسطیح و زهکشی اراضی در سه دسته اثراتمستقیم، غیرمستقیم و مسایل اجتماعی اقتصادی ارزیابی شد. اثرات مستقیم مکانیزاسیون شامل شاخصهای انرژی، خطر - آلودگی هوا و خطر فشردگی خاک است در صورتی که اثرات غیرمستقیم شامل تأثیرات منفی زه آب زهکشها، خطر نشت سموم کشاورزی و مواد آلی و عمق خاک زراعی میباشد. اثرات اجتماعی اقتصادی مکانیزاسیون شامل اشتغال، آسیبهای -شغلی، عملکرد اقتصادی و مهاجرت روستایی میباشد. مدیریت و استفاده از روشهای مناسب تسطیح و زهکشی، آموزش نیروی انسانی، استفاده از آب با کیفیت بالاتر، کاهش مصرف آب از طریق بالا بردن راندمان، تغییر الگوی کشت و مدیریت مصرف سموم و کودهای، مدیریت زه آب زهکشها از عواملی هستند که میتوانند اثرات منفی زیست محیطی تسطیح وزهکشی اراضی را کاهش میدهند

کلیدواژه ها:

اثرات مکانیزاسیون ، تسطیح اراضی ، زیست محیطی ، مدیریت سموم ،