کوه پرآو(شیرین بانو) نماد کهن الگوی عشق و تولد دوباره، در شهر کرمانشاه

خسرو و شیرین،مشهورترین اثر نظامی گنجوی،در ادبیات غنایی بازتاب چشمگیری داشته است به گونه که بعد از نظامی مورد تقلید بسیاری از شاعران نامی بوده است.مطالعه آثار نظامی از جمله خسرو و شیرین،بیانگر آن است که شاعر در توصیف وقایعی که دراین حکایت به آنها پرداخته،به روایات تاریخی و فرهنگ عامه توجه داشته است،البته قدرت شاعری نظامی را نیز نباید دور از نظر داشت.آنچه دراین حکایت قابل توجه است برخی اندیشه ها وکهن الگوهای نمادین است که بارزترین آنها مربوط به کهن الگوی تولددوباره شیرین است،روح شیرین درکوه(پرآو )درکنار کوه بیستون حلول یافته است. همچنین شیرین عفیف ترین جلوه و نمود عشق، در روایات تاریخی وادب غنایی است که می تواند نمادکهن الگوی عشق نیز باشد.پژوهش حاضر باتکیه برنظریه یونگ و روش توصیفی_تحلیلی و انجام مصاحبه های متعدد با مردم کرمانشاه و بیان دیدگاه نظامی درباره عشق، این امر را به اثبات رسانیده است

کلیدواژه ها:

یونگ ، کهن الگوها ، خسرو و شیرین نظامی گنجوی ، ادب عامیانه ، کرمانشاه و بیستون