شهر دوستدار کودک واحساس شادی کودکان در شهر مشهد

تحقیق درحوزه شهرهای دوستدارکودک، به ویژه در اروپا، از سال های ۱۹۸۰ به بعد موردتوجه قرارگرفت. به طورعمده درصدد ایجاد فرصتی برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامونشان بوده است. مساله اساسیتحقیق حاضر بررسی مفهوم شهر دوستدار کودک وارتباط آن با احساس شادی ونشاط آنها می باشد. روش تحقیقپیمایشی بوده است. جامعه آماری، کودکان ۹ الی ۱۲ سال ساکن شهر مشهد هستند ونمونه ای با حجم ۲۵۰ نفر با شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به تصادف و با دقت احتمالی مطلوب ( ۰,۰۵d=وضریب اطمینان ۰,۹۵ انتخاب گردیده است. ابزار سنجش متغیر مستقل تحقیق، محقق ساخته است و برای متغیر وابسته تحقیق از پرسشنامه استاندارد شده آکسفورد استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد ۵۰ درصد ازکودکان از فضای شهر مشهد رضایتداشته و آنرا مورد پسند خود دانسته اند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می دهد، که ۰,۳۳ از تغییرات موجود در احساس شادی کودکان، تابع متغیرهای مستقل است. این متغیرهای به ترتیب دارای بیشترین تاثیر گذاری را بر احساسشادی کودکان داشته اندکه عبارتند از متغیرهای مشارکت اجتماعی کودکان ۰,۴۶ درصدوبرخورداری از خدمات وامکانات شهری ۰,۲۷ درصد بوده است.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، مشارکت اجتماعی کودک ، احساس شادی ، شهر مشهد