بررسی فره ایزدی و انواع آن در کتاب مرزبان نامه و کلیله و ومنه

مرزباننامه و کلیله و دمنه، از آثار ارزشمندی هستند که سرشار از مسائل سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و... میباشند و در لابلای سطور آنها حقایقی باریک نهفته است؛ دقایقی که نمود اوضاع و احوال و حتی اندیشه های خاص جامعه ی آن زمان بوده است. هر کدام از حیوانات این کتابها، سمبلی از یک شخصیت هستند که رفتار و منش آنها جلوهای از زندگی مردم آن اعصار میباشد. مرزباننامه و کلیله و دمنه به واسطه پیوند عمیق و اثر بخششان با فرهنگ و هویت ایرانی، سرشار از اندیشههای ایرانشهری میباشند. فره ایزدی به عنوان یک عنصر مشروعیت بخنش الهی به پادشاهان از دیر زمان در بسیاری از فرهنگها از جمله ایران وجود داشته است. در اندیشه ایرانشهر پادشاه مهمترین رکن جام نه بوده و قداست خاصی در میان اقشار جامعه داشتهاست؛ به یونهای که آن را نماینده خدا بر روی زمین میدانستند؛ زیرا معتقدند بودند که جامع صفات الهی است از این رو از دو جنبه الهی و انسانی برخوردار بودهاست. پادشاه در اندیشه ایرانشهر علاوه بر تأیید الهی باید از فره ایزدی، برای مشروعیت بخشیدن پادشاهی خود برخوردار باشد. بنابراین در این پژوهش سیر و تداوم فره ایزدی که از بیستگیهای شاهیآرمانی و در لابه لای افسانه ها و حکایتهای مرزباننامه و کلیله و دمنه آمده، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

شاهی آرمانی ، مرزباننامه ، فره ایزدی ، اندیشه ایرانشهری ، کلیله و دمنه