تاثیر روانشناسی محیطی بر طراحی مراکز آموزشی با رویکرد آموزش و پرورش کاربردی

یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در بروز رفتارهای کودکان پس از عامل ذاتی و درونی ، محیط و عوامل محیطی می باشد. اهمیتتاثیر محیط به اندازه ای است که می تواند از یک فرد عادی یک شخصیت ممتاز و استثناعی بسازد. دنیای امروز نیازمند زنان ومردان خلاقی است که بتوانند به رشد و ارتقاء در تمام زمینه های اجتماعی، ذهنی و فرهنگی برسند از این روی با پیشرفتآموزش و پرورش، پرداختن به موضوع پرورش کاربردی در مدارس ایران که زمینه شکوفایی استعدادوخلاقیت کودکان را در کنارآموزش آنها فراهم آورد، امری ضروری می نماید. از آنجا که تعاملات مداوم انسانها با یکدیگر و با منابع محیطی والگوی یادگیرنده-محوری جوهره نظام های آموزشی جهان امروز و فردا را شکل می بخشد، این اعتقاد وجود دارد که رویکردهای جدید، نیازمند حرکت، کار گروهی و پویایی دانش آموزان است.حال سوال اینجاست که چگونه معماری می تواند به کودکان در توسعه مهارت های اولیه و خلاقیت مورد نیاز برای تبدیل شدنبه بزرگسالان مستقل و توانمند برای نسل های آینده کمک کند؟نوشتار حاضر با روش مروری-اکتشافی به پژوهش و گردآوریاطلاعات با روش اسنادی_کتابخانه ای پرداخته است.هدف مقاله حاضر یافتن کالبد جدید برای آموزش و پرورش کاربردی استنه آن آموزش و پرورشی که مغزها را انباشته از اطلاعات حفظی میخواهد. در این راستا برای تبیین دقیق این ایده، برخی ازمطالعات در زمینه فرآیند رشد کودکان و سیر طراحی محیط های یادگیری به سمت محیط های خلاق مورد بررسی قرار گرفتهو در آخر نمونه ای موفق در این زمینه معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، آموزش و پرورش کاربردی ، جان دیوی