ساختار بصری، یک عامل موثر بر زیبائی فضای معماری

معماری به لحاظ ماهیتش دارای دو بعد علمی و هنری است معماری هنر آفرینش است آفرینشی زیبا که لازمه وجودحقیقی است. تقابل بین معماری و زیبایی مبحثی جدی و پیچیده تلقی می شود. البته باید توجه داشت که زیباییشناسی به تنهایی مالک و معیار سنجش و نقد اثر هنری و معماری محسوب نمی شود زیبایی شناسی یکی ازتأثیرگذارترین ارکان هویت ساز جامعه دارای ماهیت علمی و کاربردی است که تأثیرات زیادی نیز از فلاسفه گوناگونپذیرفته است، نیاز بشر به زیبائی به عنوان جزئی از فرهنگ, قطعی می باشد. همیشه در معماری یک فضا محدودیت هایزیادی برای طراحی وجود دارد گاهی اوقات مسایل اقتصادی، عملکردی و سازه می تواند بزرگترین دغدغه طراح باشد بااینحال, علی رغم تمام اجبارهای فنی در طراحی،اثر خلق شده می تواند یک اثر حقیقی و اصیل هنری باشد, چرا که علیرغم تمام اجبارها, همواره آنقدر آزادی باقی می ماند که شخصیت کسی که خالق ساختمان بوده است خود را نشان دهدو یک معماری خوب را با توجه به تمام قواعد و قوانین فیزیک ساختمان و عملکرد و مسائل مالی و زیبایی شناختی خلقکند. عوامل بیشماری در لذت بخش کردن محیط ایفای نقش می کنند. ساختار بصری فضا یکی از چندین عامل است کهدر لذت بخش کردن محیط تاثیر می گذارد. فرآیند طرح همواره شامل فرم یابی است این فرم یابی همیشه تحت تاثیرعوامل مختلفی است. عنصر فرم به عنوان یکی از اجزاء اصلی طراحی همواره در ذهن طراح برای عینیت بخشیدن بهفضا وجود دارد و یکی از ابزارهائی است که معماران تقریباً اکثر تأثیرات روانی و احساسی مورد نظر خود را با آن برانسانهای استفاده کننده از فضا می گذارند. لذا استفاده از فرم باید آگاهانه و به قصد، صورت گیرد بی توجهی نسبت بهتاثیرات روانی فضا بر انسان اغلب طراحی را با اشکالاتی مواجه خواهد نمود که غیر قابل جبران خواهد بود. هر فرمی بهشرط استفاده صحیح وسیله ای است برای بیان یک اندیشه و به این ترتیب مفهومی عمیق تر از ظاهرش می باشد. درمقاله ی حاضر محور اصلی سخن زیبایی شناسی فرمی که یکی از شاخه های زیبایی شناسی در معماری می باشد، است.این مقاله در جستوجوی کشف قوانین حاکم بر زیبایی شناسی بصری می باشد. این تحقیق با تکیه بر روش توصیفی و بامراجعه به تعدادی از مقالات معتبر و مطالعه ی کتابخانه ای انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

زیبایی ، زیبایی شناسی در معماری ، زیبایی فرمی ، زیبای بصری