زیبایی شناسی درمعماری

تاقبل ازتفکرات جدید اساسا زیبایی شناسی موضوعیت نداشت یعنی ازهستی شناسی و معرفت شناسی جدانبوده و لذا شانی وجودی و معرفتی داشته و ازاین رو نزد هیچ یک ازفیلسوفان یونان یاقرون وسطی حتی درعالم اسلام که بحث زیبایی مطرح میشد زیبایی به عنوان امری که حاصل درک و فهم و احساس انسان به عنوان سوژه باشد نبود ازقرن هجدهم مفهوم زیبایی شناسی بیشتر جنبه روانشناسانه به خود گرفت سلیقه احساس و ادراکدرعالم زیبایی شناسی راه یافتند و درقرن بیستم بصورت فلسفه و دانش تمامی نمودهای زیبایی شد هدف اصلی این مقاله بررسی و بیان تحلیلی ارتباط دوطرفه صفت زیبایی با معماری است به این منظور ابتدا مفهوم زیبایی مورد بررسی قرارگرفته ودرادامه به تبیین زیبایی شناسی نزد افلاطون و سایر مکاتب ادبی و فلسفی مراتب درک و ادراک زیبایی و درنهایت این که چه عواملی ازنظر معماری به ادراک زیبایی کمک می کند بررسی شده است

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، معماری ، ادراک حسی ، زیبایی شناسی افلاطون ، نور ، فرم