ارزیابی چهار نوع مکانیزم سمپاشی در گندم

به منظور بررسی و مطالعه چهار نوع سمپاش در مبارزه با علف های هرز گندم در استان خوزستان آزمایشی در سال زراعی 86-1385 در قالب طر ح آماری بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار اجرا گردید . تیمارهای مورد آزمایش عبارت بودند از سمپاش پشت تراکتوری بومدار، سمپاش میکرونر ابرپاش، سمپاش اتومایرز و سمپاش الکتروستاتیک و شاهد . برای سمپاشی در تمام تیمارها از شوالیه به میزان 300 گرم در هکتار استفاده گردید . سمپاشی در زمانی که طول بوته های گندم بین 30-20 سانتی متر بود انجام پذیرفت . برای ارزیابی سمپاش های مورد بررسی دبی خروجی، سرعت پیشروی، عرض کار، درصد لهیدگی، اجرت هر هکتار، ارتفاع پاشش و میزان محلول مصرفی هر سمپاش مورد آزمون و با سمپا شهای دیگر مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که صفات دبی خروجی، عرض کار، ظرفیت موثر، ظرفیت نظری، درصد لهیدگی، اجرت هر هکتار، سرعت پیشروی و محلول مصرفی در سطح 1% دارای اختلاف بسیار معنی دار بود . صفت تعداد ارتفاع پاشش در سطح %5 دارای تفاوت معنی دار بود. مقایسه میانگی نها بوسیله روش دانکن انجام شد. سمپاش ها از لحاظ صفات مورد بررسی در گروه های مختلف دسته بندی شدند . همچنین مشخص شد که سمپاش پشت تراکتوری در دبی خروجی، عرض کار، ظرفیت موثر، ظرفیت نظری، درصد لهیدگی، اجرت هر هکتار، بازده مزرعه، سرعت پیشروی و محلول مصرفی نسبت به سمپاش های اتومایزر، میکرونر و الکترواستاتیک در وضعیت مطلوبتری قرار دارد و می توان آن را به عنوان سمپاش برتر معرفی نمود. سمپاش های میکرونر ، اتومایزر و الکترواستاتیک از نظر صفات مورد بررسی در وضعیت پایین تری نسبت به سمپاش پشت تراکتوری قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

سمپاشی ، گندم ، ارزیابی و سمپاش الکترواستاتیک