تجلی هویت ایرانی و اعتقادات اسلامی در منبر سازی شیوه استاد خبوشانی

اهمیت منبر در دوره اسلامی با جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی پیوند دارد و به معنی عالی و بلند می باشد و جایگاهی است هک خطبه یا خطابه از آن ایراد می شود. منابر چوبی یکی از مهمترین و شاخص ترین آثار دوران اسلامی است که خلاقیت ها، نوآوری ها و زیبایی های هنر کار با چوب را به نمایش می گذارد. هنرمندان ایرانی اگرچه از این وسیله مقدس و کاربردی در مساجد و محل خطابه استفاده نموده اند، لیکن قبل از هر چیز لازم دانسته اند تا با بخشیدن هویت ایرانی به آن، شخصیت ملی خود را نیز علاوه بر اعتقادات احترام بگذارند. اکنون این مسئله مطرح می شود که هنرمندان ایرانی چگونه توانسته اند از ویژگی های مکاتب ایرانی در ساخت منابر بهره ببرند که منجر بر آن شد تا نگارندگان برای معرفی این هنر ارزشمند اسلامی و ایرانی به گردآوری اطلاعات در زمینه ساخت منبر با استفاده از تجارب استاد گران قدر جناب آقای حاج اکبرخبوشانی به بررسی فن های ساخت و احیای هنر منبر سازی به پردازند. که امید است زمینه ساز سایر پژوهش ها نیز گردد. در این مقاله به ویژگی های اصیل هنر منبر سازی توسط استاد اکبر خبوشانی پرداخته شده است و این موضوع مشخص شده است که ویژگی های مکتب اصفهان کهدر آثار استاد خبوشانی بکار رفته اند می تواند ضمن ایجاد زیبایی و هماهنگی با کاربرد به هویت مکتب اصفهان نیز تأکید داشته باشد. همچنین سعی می شود با استفاده از تحقیقات عینی و میدانی، پایه های قابل اعتماد برای پایه گذاری این تعریف فراهم آید. گردآوری اطلاعات این تحقیق به صورت توصیفی و به روش کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

هنراسلامی ، مکاتب ایرانی ، هنرهای چوبی ، منبر سازی ، حاج اکبر خبوشانی