بررسی تاثیر رفتار درمانی در کاهش اختلاف بین زوج های جوان در تهران

خانواده به عنوان کوچکترین و مهمترین واحد اجتماعی، نیازمند سرمایهگذاری روانی گستردهای است. پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر رفتار درمانی در کاهش اختلاف بین زوجین طراحی شده. روشکار: دراین پژوهش نیمه تجربی و مصاحبه بین033 زوج از 033 زوج مراجعهکننده به فرهنگسرای خاتم )ص( تهران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند یک گروه زوجهایی که کمتر از 4 سال از زندگی مشترکشان گذشته و گروه دوم زوجهایی که دوره نامزدی و عسد آنها طولانی شده و هردوگروه دچار اختلافاتی شده اند که در آستانه جدایی هستند و به مشاور مراجعه کردند.( یافته ها: ارائه این فرضیه که علت اصلی شروع اختلافات در بین زوجین بروز برخی رفتار های نامناسب در بین آنهاست که در طولانی مدت این رفتار ها به عادت و درنهایت به شخصیت فرد مهدل شده و باعث کینه و دلخوری شده و شروع مشاجرات و درگیریها از همین جاست . پر رفتار درمانی زوجین امری مهم و حیاتی در بههود و پایداری روابط بین زوجین می باشدنتیجه گیری: با شناسایی و ریشه یابی رفتار های نامناسب زوجین نسهت بهم و ارائه طرح درمان برای آنها )رفتار درمانی( می توان به بههود روابط پرداخته و زوجین را در اتحادی دوباره به هم نزدیک میکند.

کلیدواژه ها:

رفتار شناسی ، رفتار درمانی ، زوج درمانی