کاربرد سامانه سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS در تبیین فضایی کاربری مدارس شهری

فضاهای آموزشی از کاربریهای مهم شهری است که مکان یابی بهینه آن، آسایش و رفاه شهروندان را در پی داشته و عدم توجه به کاربریهای مجاور و سایر عوامل مهم در مکانیابی مدارس، افزایش هزینه سفر، سنگینی ترافیک، اتلاف وقت، به خطر افتادن سلامت جسمی و روحی دانش آموزان، خستگی و بی حوصلگی و در نهایت افت تحصیلی را منجر خواهد شد. در این تحقیق از شاخص های عمده مکان گزینی یک کاربری (سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت) و مفاهیم مرتبط با سازگاری کاربری های همجوار با کاربری آموزشی مورد بررسی قرار گرفتند و مکان گزینی مطلوب یک واحد آموزشی در چهارچوب نظری آن مورد بحث قرار گرفت. هدف از این تحقیق ارزیابی نحوه توزیع مدارس موجود در محدوده شهر هشترود و دستیابی به ارائه الگوئی مناسب جهت مکان گزینی بهینه مراکز آموزشی با استفاده از توانمندیهای GIS و ارائه راه حلها و پیشنهادهایی جهت بهبود و ساماندهی فضاهای آموزشی انجام گردید. الگوی تحقیق بصورت بنیادی – کاربردی می باشد برای انجام تحقیق یکی از مدلهای مکان یابی با استفاده از منطق بولین در محیط GIS بکار گرفته می شود جامعه آماری محدوده شهر هشترود می باشد که دارای2603/15 کیلومتر مربع مساحت و جمعیت طبق سرشماری 1390، 21169 نفر را شامل می شود. اطلاعات مربوط به جامعه آماری با استفاده از تابع Link در محیط Arc View بر روی نقشه های مورد نظر پیاده شد که کلا عملیات تجزیه و تحلیل و برنامه ریزی برای سالهای آتی با پیش بینی در مقیاس بلوک های آماری صورت گرفته است. طبق نتایج بدست آمده از وضع موجود مدارس سطح شهر در حدود 31 درصد از مدارس دارای وضعیت کاملا مناسب، 30 درصد دارای وضعیت مناسب، 39 درصد دارای وضعیت نامناسب بوده و تنها 4 درصد مدارس از وضعیت کاملا نامناسب برخوردار می باشند.