تحلیل و تجزیه و تحلیل پیشینه ی جرم خیانت در امانت در مباحث فقهی و قانونی ایران

خیانت در امانت عملی حرام در دین مبین اسلام می باشد و از طرف دیگر به موجب قانون هم جرم انگاری شده است؛ و به این دلیل خیانت در امانت را در باب التعزیر لکل محرم آورده ایم. چون در شرع حدی برای این جرم تعیین نشده است. البته باید دانست که جرم خیانت در امانت دارای حیثیت عمومی بوده است و از جرایم غیرقابل گذشت بوده است. در خیانت در امانت باید رفتاری فیزیکی مادی صورت بگیرد تا این جرم محقق شود: خیانت در امانت یک جرم آنی می باشد بنابراین در همان لحظه ای که یکی از رفتارهای فیزیکی عنر مادی صورت بگیرد جرم خیانت در امانت تحقق یافته است. در این جرم موضوع باید عین مال یا وسیله ی تحصیل مال باشد و همچنین باید دانست که خیانت در امانت با تمام شباهت هایی که با کلاهبرداری دارد دارای تمایزاتی نیز می باشد که آن را از جرم کلاهبرداری منفک می کند، متذکر می شویم که هر گونه سوء استفاده از ضعف نفس اشخاصغیر رشید و سوء استفاده از ضعف نفس اشخاصغیررشید و سوء استفاده از سفید مهر باعث شکل گیری جرم خیانت در امانت می شود البته اگر عنوان مستقل جزایی برای موارد مذکور در قانون پیش بینی نشده باشد. قرآن کریم من باب صفت امانت داری بیان کرده اند که قضاوت کردن در مورد افراد فقط با امانت داری آنها قابل توجیه است.

کلیدواژه ها:

خیانت در امانت ، تعزیرحیثیت عمومی ، موضوع جرم. امانتداری ، جرم آنی